PROCEDURA ALARMU EWAKUACYJNEGO
ALARM EWAKUACYJNY
praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji
- CEL PROCEDURY
– sprawdzić organizację i warunki ewakuacji w szkole,
– wskazać dyrektorowi problemy, które mogą zaistnieć w szkole i utrudnić sprawną
i bezpieczną ewakuację,
– przygotować dyrektora, nauczycieli, uczniów oraz pracowników do prawidłowej, samodzielnej ewakuacji przeprowadzonej przed przybyciem zastępów straży pożarnej.
- OBIEKT
– Publiczna Szkoła Podstawowa w Bieszkowie Dolnym
III. PODSTAWY URUCHOMIENIA PROCEDURY
W jakiej sytuacji:
– zagrożenie pożarowe,
– inne miejscowe zagrożenie.
Inne miejscowe zagrożenie jest to zdarzenie wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw przyrody nie będące pożarem ani klęską żywiołową, stanowiące zagrożenie dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska, któremu zapobieżenie lub którego usunięcie skutków nie wymaga zastosowania nadzwyczajnych środków. Np. awaria instalacji gazowej, zamach terrorystyczny, katastrofa budowlana, itd.
Kto:
każdy kto zauważy pożar lub inne zagrożenie ma obowiązek powiadomić dyrektora, gdy nie ma w pobliżu przełożonego, a zwłoka byłaby niekorzystna zarządzić ewakuację.
Nie należy zwlekać z alarmowaniem straży pożarnej i ogłoszeniem ewakuacji.
- SYGNAŁ ALARMOWY – sposób ogłoszenia alarmu
Sygnał alarmowy obowiązujący w szkole to sygnał dźwiękowy (dzwonek)
przerywany 2-3 sek. dzwonek 2-3 sek. przerwa (— — —),
Sygnał dźwiękowy powinien trwać do czasu zakończenia ewakuacji lub do czasu gdy pozwolą na to warunki.
Włącznik dzwonka znajduje się w budynku głównym.
W każdym wypadku zagrożenia wymagającego ewakuacji kilkakrotnie powtarzamy słowny komunikat – „UWAGA OGŁASZAM EWAKUACJĘ SZKOŁY”.
W przypadku awarii bądź braku energii elektrycznej alarm ogłaszany jest zapowiedzią słowną dyrektora szkoły lub woźnej.
– „UWAGA OGŁASZAM EWAKUACJĘ SZKOŁY”.
- MIEJSCA DO EWAKUACJI
Wyznacza się na miejsce zbiórki boisko szkolne.
- PRZYDZIAŁ OBOWIĄZKÓW
Woźna lub osoba ją zastępująca:
– wyłącza dopływ prądu, przeciwpożarowy wyłącznik prądu znajduje się przy
głównym wejściu z prawej strony, zakręca butle z gazem w szkolnej kuchni i pomieszczeniu socjalnym,
– wykonuje inne czynności zlecone przez dyrektora, np. ogłasza alarm ewakuacyjny.
Sprzątaczka lub osoba ją zastępująca:
– sprawdza czy wszystkie wyjścia ewakuacyjne są otwarte, jeżeli nie to natychmiast je otwiera,
– zamyka okna na korytarzach,
– wykonuje inne czynności zlecone przez dyrektora.
Dyrektor:
– powiadamia służby ratunkowe wg. ustalonej kolejności,
– podejmuje decyzję o ewakuacji,
– organizuje akcję ratowniczą,
– sprawdza stan uczniów, nauczycieli i pracowników obsługi,
– współdziała ze służbami ratowniczymi,
Wychowawcy klas, nauczyciele:
– nakazują opuszczenie budynku uczniom,
– nadzorują przebieg ewakuacji,
– wykonują polecenia dyrektora.
VII. ZASADY PROWADZENIA EWAKUACJI
Ewakuację prowadzi się w każdym przypadku poprzez wyjście z danego pomieszczenia przez pionowe i poziome drogi ewakuacyjne zgodnie z oznakowaniemewakuacji (ostateczna decyzja dotycząca kierunku ewakuacji należy do opiekuna grupy zależy od zaistniałej sytuacji niekoniecznie musi pokrywać się z kierunkiem określonym przez znaki ewakuacyjne).
Po zarządzeniu ewakuacji nauczyciele i pozostały personel szkoły znajdujący się
w pomieszczeniach budynku ma za zadanie:
– otworzyć drzwi na drogach komunikacji ogólnej i ewakuacyjne zapasowe,
– wyłączyć lub zabezpieczyć urządzenia i materiały, które stwarzają zagrożenie,
– kierować ewakuacją,
Nauczyciele pod, których opieką przebywają uczniowie mają za zadanie zająć się jedynie tą grupą, jej ewakuacją i bezpieczeństwem.
Zobowiązuje się nauczycieli do zdyscyplinowania grup z którymi prowadzą zajęcia w chwili ogłoszenia alarmu, sprawdzania obecności uczniów na początku każdej lekcji.
Po usłyszeniu alarmu nauczyciel prowadzący zajęcia z daną klasą podejmuje następujące działania:
– zarządza opuszczenie klasy, polecenie uczniom należy wydawać głosem spokojnym. Nauczyciel określa jak dzieci mają opuścić zajmowane pomieszczenie: spokojnym krokiem czy wpół biegiem, zabierając ze sobą pomoce naukowe czy też bez nich. W przypadku półbiegu (używanego tylko w razie wielkiego niebezpieczeństwa), pomoce naukowe zawsze się porzuca. Następnie nauczyciel staje koło drzwi, aby zapobiec ewentualnemu zakłóceniu porządku i opuszcza klasę ostatni, po upewnieniu się, że nikt nie pozostał w pomieszczeniu.
Opuszczając sale lekcyjne, pozostawiamy drzwi do pomieszczeń zamknięte (nie na klucz), okna również powinny zostać zamknięte. Nauczyciel, opiekun grupy zabiera ze sobą dziennik lekcyjny. Po opuszczeniu obiektu nauczyciel udaje się z grupą uczniów na boisko szkolne ustawia w dwuszeregu i sprawdza obecność. Tak ustawiona grupa pozostaje na miejscu razem z nauczycielem, opiekunem do czasu wydania odpowiednich decyzji przez dyrektora (lub DAR – dowódca akcji ratowniczej).
W czasie ewakuacji należy kierować się zaistniałą sytuacją przy zachowaniu poniższych zasad:
– nie przeciskać się w przeciwległym kierunku do ruchu ludzi,
– izolować pomieszczenia w których powstał pożar od pozostałych przez
zamknięcie drzwi,
– w pierwszej kolejności ewakuować osoby z tych pomieszczeń gdzie występuje
realne zagrożenie dla życia i zdrowia oraz osoby niepełnosprawne,
– na poszczególnych odcinkach całej drogi ewakuacji nadzorować ewakuację,
– nie dopuszczać do powstania spiętrzeń, bezwładnego ruchu względnie paniki,
– zachować spokój i opanowanie,
– łagodzić powstającą sytuację napięciowo – nerwową,
– nie dopuścić do powracania pracowników i uczniów w poprzednie miejsca,
– w przypadku zaginięcia osoby natychmiast zgłosić ten fakt pierwszemu
napotkanemu strażakowi pytając go o nazwisko,
– udzielić w razie potrzeby pierwszej pomocy przedmedycznej i lekarskiej,
– podporządkować się kierującemu akcją ratowniczą,
– w przypadku konieczności ratowania lub samoratowania się z zadymionego
pomieszczenia należy pamiętać, że najmniejsze zadymienie występuje przy
posadzce trzeba więc pełzać lub czołgać się i głowę trzymać jak najniżej,
VIII. PODSTAWOWE POJĘCIA ZWIĄZANE Z EWAKUACJĄ
Wyjścia ewakuacyjne w rozpatrywanym obiekcie to drzwi które prowadzą bezpośrednio na zewnątrz budynku, drogi ewakuacyjne to korytarze – łączniki między poszczególnymi segmentami oraz klatki schodowe.
Poziome drogi ewakuacyjne stanowią korytarze.
Pionowe drogi ewakuacyjne to schody – klatki schodowe wewnątrz obiektu szkoły.
Przejście ewakuacyjne to droga którą musi przebyć człowiek od najdalej
położonego miejsca pobytu w danym pomieszczeniu do wyjścia z pomieszczenia na
drogę ewakuacyjną (z reguły na korytarz).
Dojście ewakuacyjne to droga, którą przebywa człowiek od wyjścia
z pomieszczenia wzdłuż osi drogi ewakuacyjnej do krawędzi najbliższego stopnia schodów, zaś w przypadku pomieszczeń położonych na parterze do drzwi
ewakuacyjnych prowadzących na zewnątrz.
Wymagania szczegółowe dla dróg i wyjść ewakuacyjnych, a w szczególności:
- maksymalną długość dojść i przejść ewakuacyjnych,
- warunki techniczne jakim powinny odpowiadać korytarze i klatki schodowe,
- warunki techniczne innych pomieszczeń stanowiących drogi ewakuacyjne, określają przepisy budowlane w dziale VI „Bezpieczeństwo pożarowe” Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
- PODSTAWA PRAWNA
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej.
Art. 4. ust. 1. Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową jest obowiązany:
4) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.
- 13.1 Właściciel lub zarządca obiektu zawierającego strefę pożarową przeznaczoną dla ponad 50 osób będących jej stałymi użytkownikami, niezakwalifikowaną do kategorii ludzi ZL IV, powinien co najmniej raz na 2 lata przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji.
- Właściciel lub zarządca obiektu powinien powiadomić właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia działań, o których mowa w ust. 1 ,nie później niż na tydzień przed
ich przeprowadzeniem.